Aan de slag met... jobhunter Frits Leenders

Onder de vlag van Aan de slag in Zeeland werkt het Zeeuws Team Jobhunters en Jobcoaches aan een meer inclusieve en veerkrachtige arbeidsmarkt. In dit artikel gaan we in gesprek met Frits Leenders, een van de jobhunters uit het team. Hij geeft ons een kijkje achter de schermen en neemt ons mee in wat een jobhunter nu eigenlijk doet, wat zijn werk zo mooi maakt en wat volgens hem de grootste misvatting is op de arbeidsmarkt.

Frits werkt sinds 2016 als jobhunter bij de gemeente Hulst en sinds vorig jaar ook bij het Zeeuws Team Jobhunters en Jobcoaches namens het Werk(gevers)servicepunt Zeeuws-Vlaanderen. Tot half de jaren negentig werkte hij in de transport/logistieke sector. Na een moeilijke periode maakte hij de switch naar het sociaal domein. Vanaf dat moment is zijn jobhunt-avontuur begonnen. Zowel bij gemeenten als bij commerciële organisaties. En zowel in loondienst en -sinds 2005- als zelfstandige met JDR Bemiddeling en Training. Zijn doel is altijd hetzelfde gebleven: kandidaten begeleiden en bemiddelen naar een betaalde baan.

Je bent jobhunter, wat houdt dat in?

Ik zeg altijd als jobhunter jaag je letterlijk op banen. Inmiddels is de arbeidsmarkt gekanteld en zijn er momenteel meer vacatures/jobs dan kandidaten. Toch is daarmee de jacht niet over. Er is een mismatch op de arbeidsmarkt. Als jobhunter probeer je toch de kandidaat daar te krijgen waar hij/zij zich verder kan ontplooien.

Waar komen jouw kandidaten vandaan?

Als jobhunter krijg ik mijn kandidaten van collega’s, klantmanagers van de gemeente(n) en het UWV. Als een kandidaat klaar is om aan de slag te gaan dan kom ik in beeld. Ik begin dan altijd blanco en hoef niet alle historie te weten. Iedereen heeft een rugzak. Als jobhunter wil je eigenlijk gewoon weten van ‘hoe sta je erin? Wat heb je nodig? Waar kan ik je ondersteunen?’.  

Wat is het verschil tussen een klantmanager en een jobhunter?

Een klantmanager begeleidt kandidaten uit hun gemeente met verschillende ‘afstanden tot de arbeidsmarkt’. Zij zorgen dat de kandidaten steeds een stapje dichter bij de arbeidsmarkt komen. Bij sommigen betekent dat, dat je nog helemaal niet over werk moet beginnen. Zij zijn nog niet zover en hebben eerst ondersteuning nodig op persoonlijk vlak. Soms praat je nog niet over werk maar over kwalificaties. En zodra een kandidaat de juiste tools en ondersteuning heeft om aan de slag te kunnen, dan wordt er bij mij aangeklopt.

De klantmanager blijft de regie houden over het traject en zet een jobhunter extra in. Ik zeg altijd: “Je moet een jobhunter/mij zien als een verlengstuk van het bureau naar buiten toe. Een klantmanager zit binnen aan het bureau en heeft contact met zijn/haar kandidaat en zet een jobhunter in als een verlengstuk om naar buiten te gaan met dien verstande om aan deuren te kloppen waar een mogelijke kandidaat aan de slag zou kunnen gaan.” Dat doet een jobhunter. Die zet deuren op een kier. En het is aan de kandidaat om die deur verder te openen.

Een jobhunter heeft een belangrijke taak als schakel tussen de klantmanager, het bedrijf en de kandidaat. Ik vergelijk het wel eens met de marathon: “De jobhunter is dan de haas, de gangmaker en achter mij komt de kandidaat. Ik maak de weg vrij. We lopen samen op, ik maak de snelheid en de kandidaat komt achter mij aan. Als ik omkijk en de kandidaat zit op de stoep en komt niet mee, tsja, dan kan ik lopen wat ik wil maar dat schiet niet op. Dat is verkeerde energie. De kandidaat moet wel zelf meekomen. Over het algemeen haalt op een gegeven moment die kandidaat mij in en gaat naar daar waar hij aan de slag zou kunnen gaan.” Ik blijf hem dan wel volgen. Dit doen we als nazorg. Met het Zeeuws Team Jobhunters en Jobcoaches hebben we afgesproken dat we een kandidaat in ieder geval nog minimaal 6 maanden blijven volgen.

Je hebt een duo-functie, is er een verschil in de functies?

Er is veel overlap met elkaar. Eigenlijk is het doel bij beide functies uitstroom van kandidaten naar betaalde job. Ik werk 16 uur bij gemeente Hulst als jobhunter, mijn kandidaten daar komen ook allemaal uit de gemeente Hulst. Bij het Zeeuws Team werk ik samen met Nelleke de Hullu namens het WSP Zeeuws-Vlaanderen en komen de kandidaten vanuit meerdere gemeenten. Wanneer een kandidaat over eigen vervoer beschikt is het zoekgebied naar een betaalde baan ruimer en is hij/zij een perfecte kandidaat voor het Zeeuws Team. Bij gemeente Hulst zit ik met twee petten op. Als ik kandidaten heb die vanuit Zeeuws-Vlaanderen in bijvoorbeeld Walcheren kunnen werken, dan introduceer ik ze ook via het Zeeuwse Team natuurlijk.

Hoe ziet jouw werkdag eruit?

Op dit moment gebeurt er natuurlijk heel veel digitaal. Wanneer de maatregelen het toelaten gaan we langs bij bedrijven, mits zij hier ook voor open staan. Het mooiste is om naar een bedrijf toe te gaan. Dan zie je wat het bedrijf doet en je ziet met eigen ogen wat het werk inhoudt. Dat kan een productieproces zijn, maar ook de horeca of de zorg of welk ander bedrijf dan ook.

Verder hebben we elke maandag een weekstart met het Zeeuws Team. Hier bespreken we allemaal onze casus en delen we tips en tricks met elkaar. Een voorbeeld van hoe we elkaar helpen: “Joop van de Burgt, teamlid namens het UWV, had een kandidaat die een werkervaringsplaats zoekt in het onderwijs. Hij vraagt of iemand hem daar kan introduceren. Het toeval wil dat ik contact heb met een school. Ik heb mijn contactpersoon opgebeld gevraagd of ze interesse hebben. Dit was zo en zo kan ik de twee partijen bij elkaar brengen.” Je helpt elkaar ergens binnen. Samenwerking is zo belangrijk. Ook buitenom de weekstart weten we elkaar te vinden.

 

Wat is er zo mooi aan jouw functie?

Weet je wat het is, wat ik doe, doe ik met mijn hart. Bij mij moet niks. Het gaat erom dat ik de kandidaat op de juiste manier begeleid naar die functie waar hij/zij voldoening uit kan halen. Ik zeg ook altijd, de kandidaat staat bovenaan, dan komt de organisatie waarvoor ik werk en ik kom onderaan. Als het daar(boven) goed gaat, gaat het met mij ook goed. Als iemand op de juiste manier op die positie komt waar hij/zij betaald aan de slag kan gaan, dan is dat een win-win-win situatie. Dat is het mooie.

Wat is meest bijzondere situatie die je tot nu toe bent tegengekomen in dit werk?

Een mooi verhaal wat ik heb meegemaakt, kwam naar aanleiding van een vraag van een veehouderij. Zij zochten een koeienmelker. Nou zoek maar eens een koeienmelker! Wie zit er nou in het bestand als koeienmelker? Koeien melken hield niet persé in met de hand te melken maar wel alles wat er bij komt kijken en het verzorgen van de koeien. Ik dacht, ‘hoe ga ik dat nou eens oppakken?’ Ik maakte voor zekerheid een selectie in het bestand met het trefwoord ‘koeien’. Tsjah, je kan het proberen. En jawel hoor! Er kwam er toch een statushouder naar voren die in eigen land een aantal koeien had gehad. Ik heb die man opgebeld en hem gevraagd of hij geïnteresseerd was. Hij was zelfs nog met zijn inburgering bezig. Ik heb hem opgehaald, we zijn naar de veehouderij geweest en ik heb hem daar geïntroduceerd. Hij is daar meteen aan de slag gegaan en dat ging supergoed. Hij ging ’s ochtends melken. Daarna naar huis om te douchen, om vervolgens door te gaan naar de inburgeringscursus. En ’s avonds weer terug om weer te melken. Wat een motivatie!

Ik ben er vorig jaar nog geweest. Ik heb met zoveel bewondering staan kijken naar hoe goed die jongen het doet. Ze hebben hem ook andere skills geleerd en op laten pakken. Ik was trots dat hij helemaal op de juiste plaats terecht was gekomen. Grappig detail was dat hij in het begin helemaal verbaasd was dat de koeien naar buiten gingen. In eigen land ging dat niet omdat ze dan ten prooi gesteld werden aan de roofdieren. En je weet Nederlandse koeien huppelen en springen als ze naar buiten gaan. Dat was voor die jongen een feestje! Je zag hem gewoon opbloeien. En de veehouder was zo blij dat dit tot stand was gekomen. Ze hebben hem ook opgenomen in de familie. Het was echt een uniek iets.

Hoe belangrijk is werk voor jou?

Voor de financiën is het natuurlijk heel prettig dat er centjes binnenkomen. Maar geld is niet alles. Ik ben nu 62 jaar en een aantal vrienden zijn al met (vervroegd) pensioen. Ben ik daar jaloers op? Soms, maar lang niet altijd. Ik zou niet ineens niks gaan doen. Ik zou graag mijn kleinkinderen meer zien, maar zou ook nog steeds contacten met bedrijven willen houden. Wellicht op een andere manier voor verenigingen ofzo.

Helemaal thuis zitten en niks doen, dan wordt je wereld wel heel klein. Mijn horizon verbreden is juist zo leuk. Zo heb ik ook Zeeland beter leren kennen. Ik kwam altijd al wel in Zeeland voor vakantie in Zoutelande, maar heb door mijn werk nu ook Zeeuws-Vlaanderen ontdekt. Dit jaar gaan we op vakantie in Cadzand-Bad. Hulst is ook zo mooi als vestingstad. Terneuzen timmert aan de weg. Mooi om te zien dat steeds meer bedrijven zich langs de kanaalzone (Westerschelde) vestigen. Zeeland is en blijft een prachtige provincie en dat zeg ik dan als Brabander.

Wat is een van de grootste misvattingen op de arbeidsmarkt?

Dan denk ik met name aan de bedrijven die denken dat als iemand 50+ is, dat die te duur is en dat het voor een bedrijf niet te doen is. Dat is een vooroordeel wat ik wel uit de weg wil helpen. Het zijn kandidaten die juist een grote ‘koffer’ aan ervaring meebrengen. Doe er je voordeel mee als bedrijf. Ken je de film ‘The Intern’ op Netflix? Die gaat hier ook over. Leuk om eens te kijken. En zoek nou niet teveel naar een financieel voordeeltje. Soms moet je water bij de wijn doen. Kijk naar wat ze voor jou kunnen betekenen. Geef deze mensen een kans. Doe een proefplaatsing. Zo kun je zien wat hij of zij in zijn mars heeft. En dan kom je soms tot dé kandidaat.

Hoe kijk je aan tegen (toekomstige) samenwerkingen in de arbeidsmarktregio?

Doorgaan! Zoveel mogelijk die samenwerking opzoeken. Ga nou niet ieder voor zich het wiel zitten uitvinden. Zelf zoeken wij als jobhunters ook samenwerking op met partners, zoals uitzendbureaus. Zij hebben de opdrachtgevers, ingangen en vacatures en wij kandidaten. Dan kunnen we toch kijken of daar een match kan ontstaan.

Zoek ook samenwerking op als je een gemotiveerde kandidaat treft die (nog) niet de juiste kwalificaties heeft. Zeg nou niet ‘da’s geen goeie’ maar kijk naar de potentie en of je er een goede kandidaat van kan maken. Ga eens kijken wat er mogelijk is met opleiders, onderwijs en de projecten en initiatieven van de WSP’s en Aan de slag in Zeeland. Door samenwerking komen de successen!

Welke kansen liggen er volgens jou nog voor het oprapen?

Eigenlijk zouden we dan moeten kijken naar hoe we de jongens en meisjes op de basisschool laten kennismaken met de arbeidsmarkt. Zij maken eigenlijk op de basisschool al een keuze welke richting ze op willen. Theoretisch of praktijk. Welke middelbare school past het best? Tegenwoordig wordt er meer theoretisch doorgeleerd en de technische beroepen blijven dan achter.

Eigenlijk, vind ik, zouden er twee tussenjaren tussen mogen om te proeven van de arbeidsmarkt. Laat ze eens een keer lassen of schilderen. Of laat ze meewerken met hoveniers, stratenmakers en in de zorg. Ga met het onderwijs en bedrijfsleven om de tafel om het onderwijs nóg eerder te betrekken bij de arbeidsmarkt en het bedrijfsleven. Ik denk dat daar veel winst te behalen valt. Als je de jeugd enthousiast kan maken voor werk is hun motivatie om te leren ook groter.

Aan de slag… wat staat er vandaag (nog) op je planning?

Vandaag heb ik al veel videocalls gehad. Nu ga ik nog wat afspraken maken voor volgende week, een werkgever contacten en een rondje Linkedin doen. Ik bouw aan mijn netwerk, ik deel zoveel mogelijk. Hoe groter je netwerk hoe beter. Zo kun je je netwerk voor je laten werken. Maak contact met mij en dan doe ik mijn best je te koppelen.

 

Bent u werkgever en nieuwsgierig geworden naar de mogelijkheden om samen te werken met de Zeeuwse jobcoaches en jobhunters en het Werkgeversservicepunt?

 

 

Lees ook:

> Aan de slag met... Lia Spruit (Coordinator Werkgeversservicepunt Oosterschelde)